ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ -ΣΕΦΕΡΗΣ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΘΑΛΑΣΣΙΝΕΣ ΣΠΗΛΙΕΣ

ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ Γ .ΣΕΦΕΡΗ ΕΠΙΤΥΜΒΙΟ ΤΡΑΓΟΥΔΑ Ο Γ,ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗΣ Επιτύμβιο Τα κάρβουνα μες στην ομίχληήτανε ρόδα ριζωμένα στην καρδιά σουκι η στάχτη σκέπαζε το πρόσωπό σουκάθε πρωί. Μαδώντας ίσκιους από κυπαρίσσιαέφυγες τ' άλλο καλοκαίρι. Ανάμεσα σε δυο πικρές στιγμές δεν έχεις καιρό μήτε ν' ανασάνειςανάμεσα στο πρόσωπό σου και στο πρόσωπό σουμια τρυφερή μορφή παιδιού γράφεται και σβήνει. Μέσα στις θαλασσινές σπηλιέςυπάρχει μια δίψα υπάρχει μια αγάπηυπάρχει μια έκσταση,όλα σκληρά σαν τα κοχύλιαμπορείς να τα κρατήσεις στην παλάμη σου. Μέσα στις θαλασσινές σπηλιέςμέρες ολόκληρες σε κοίταζα στα μάτιακαι δε σε γνώρισα μήτε με γνώριζες. Πάψε πια να γυρεύεις τη θάλασσα και των κυμάτων τις προβιές σπρώχνοντας τα καΐκιακάτω απ' τον ουρανό είμαστε εμείς τα ψάρια και τα δέντρα είναι τα φύκια