ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ ΜΙΑ ΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΜΟΥ

ΤΟ 1948 γράφει σε στίχους του Νίκου Γκάτσου το ΧΑΡΤΙΝΟ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΑΚΙ.Αυτό είναι το τραγούδι του Μάνου που σημαδεύει μια ολόκληρη εποχή.Ενα τρυφερό ευγενικό ψιθυρισμα πού ταυτόχρονα κλείνει μέσα του μια μεγάλη μελαγχολία και μια πίκρα για τα τεκταινόμενα της εποχής.Νεαρός ο συνθέτης τότε με την ορμή της ηλικίας του σκιαγραφεί τον ψυχικό του κόσμο και την διάθεση του για το χαμένο όνειρο,το όνειρο της γαλήνης της δημιουργικής ηρεμίας,της ευγένειας και της αγάπης. Είναι τόσο μεγάλο το τραγούδι αυτό πού ώρες τώρα ψάχνω στο you tube για να βρώ το καλύτερο βίντεο.Δυστυχώς σπουδαίες ερμηνείες με μεγάλους καλλιτέχνες,δεν με βρίσκουν σύμφωνο.Τό τραγούδι αυτό πρέπει να ακούγεται χωρίς φτιασιδώματα και στολίδια οπως έλεγε ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ.Η φωνή πρέπει να σέβεται τίς νότες και την διάθεση του συνθέτη ,εκείνη την εποχή,χωρίς επίδειξη υπερβολικής ευαισθησίας και θεατρινισμούς.Διάλεξα ΤΕΛΕΙΩΣ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΑ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΜΟΥΤΣΙΟ επειδή είναι ο πλέον αληθινός. Γιώργος Μούτσιος Γεννήθηκε στην Καλαμάτα το 1932. Σπούδασε μουσική και τραγούδι στο Ελληνικό Ωδείο και θέατρο στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Ωδείου. Μόλις αποστρατεύτηκε έφυγε για τη Βιέννη, όπου έκανε ανώτερες σπουδές φωνητικής στη Μουσική Ακαδημία και θέατρο και σκηνοθεσία στο Reinhardt Seminar. Ως μαθητής ακόμη είχε συνεργαστεί με το Εθνικό Θέατρο και αργότερα με τη Λυρική Σκηνή (όπερα και οπερέτα). Με τη Εθνικό Θέατρο πήρε μέρος στο Φεστιβάλ των Εθνών στο Παρίσι. Στο ίδιο φεστιβάλ με το Θέατρο Τέχνης συμμετείχε στις "Όρνιθες", όπως επίσης και στο Φεστιβάλ Σαιξπιρ στο Λονδίνο. Είχε πολλές συμμετοχές στο Φεστιβάλ Αθηνών, όπως "Carmina Burana" με την φιλαρμόνικα Ουγγάρικα. Έχει τραγουδήσει με τον Pablo Casals στην Ελλάδα και το εξωτερικό, τον Igor Stravinsky, τον Ανδρέα Παρίδη, τον Μάνο Χατζιδάκι κ.ά. Έλαβε μέρος στην παράσταση "Όρνιθες" του Μορίς Μπεζάρ και στη Βασιλική Όπερα των Βρυξελλών και τραγούδησε σε διάφορες συναυλίες στις μεγαλύτερες πόλεις της Ευρώπης. Στο ελεύθερο θέατρο συνεργάστηκε με όλους σχεδόν τους θιάσους ως ηθοποιός αλλά και ως θιασάρχης. Το βάπτισμα του πυρός στα κινηματογραφικά δρώμενα, το πήρε το 1952 με την ταινία η Αγνή του Λιμανιού. Επιλογές από τη δισκογραφία του: "Το καταραμένο φίδι" (1964), "Ελένη" (1965), "Όρνιθες" (1966), "Τραγούδια αγάπης" (1969), "Τρωικός πόλεμος" (1975), "Βίκτωρ, Βικτώρια" (1984), "Συναυλίες στον κεντρικό Ορφέα" (1985). ΑΕΡΙΚΟ ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΟΥΤΣΙΟΣ