OUR WORLD

Monday, August 10, 2009

CANTO GENERAL THE VYNIL TO ΒΥΝΊΛΙΟ 1974

ΠΑΤΗΣΤΕ ΣΤΗΝ ΦΩΤΟ ΓΙΑ ΜΕΓΕΝΘΥΣΗ ΠΡΩΤΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΓΙΟΡΤΗ HUMANITE PARIS 9 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1974 LOS LIBERTADORES Το τέταρτο και τελευταίο μέρος της πρώτης παρουσίασης του CANTO ανοίγει με ένα ξέφρενο ρυθμό πού θυμίζει καλπασμό. Κλασσική κιθάρα και κρούστά εισάγουν τη χορωδία πού τραγουδά EL ARBOL DEL PUEBLO………ενω η Μαρια Φαραντούρη εκτελει το solo που ανεβαίνει σε αρκετά υφηλές νότες για εκείνη, με εναν υποβλητικό και ρωμαλέο τόνο. Το δένδρο της καταιγίδας ,θα μπορούσε να αποκλειθεί το έργο, ειναι ποτισμένο με αίμα νεκρών ηρώων, βασανισμένων ανθρώπων,νεκρών με απίθανη όψη. Η χορωδία με τέλεια μουσική διδασκαλία απο τον J.GRIMBERT και βοήθεια απο τον BENOIT RENARD πετάει κυριολεκτικά ,προφέρωντας τις λέξεις πεντακάθαρα,πράγμα πολύ σημαντικό για την άψογη εκτέλεση ενός ξενόγλωσσου μουσικού έργου.Το βασικό μοτίβο el arbol,επαναλαμβάνεται σε άλλο τόνο αργότερα εναλλάσοντας τις ανδρικές και γυναικείες φωνές. Ti να πει κανείς και τι να αφήσει ασχολίαστο για αυτό το έργο. Προσωπικά εχω την εντύπωση οτι είναι το καλύτερο εργο του Μίκη Θεοδωράκη, οσον αφορά στήν ενορχήστρωση,στην σύνθεση και στην ευρηματικότητα.Αφήνουμε τα μεγάλα συμφωνικά εργα κατα μέρος και ερχόμαστε στα Ορατόρια. Κανένα απο τα τρία άλλα εργα δεν διαθέτει τόσο πλούτο ηχητικό,τέτοιους χρωματικούς συνδυασμούς .Εδώ η χορωδία γίνεται ενα οργανο ακόμα στα χέρια τού έμπειρου πλέον συνθέτη.Η λαική ορχήστρα τέλεια δεμένη με το άψογο χορωδικό σύνολο οδηγεί το έργο σε υψηλές στάθμες ποιοτικού ακούσματος πρωτόγνορο για Ελληνα συνθέτη. Από τις στατικές συνοδευτικές χορωδιακές αποδόσεις του Αξιον Εστί και του Πνευματικού Εμβατηρίου,η μπαγκέτα τού δαιμόνιου συνθέτη οδηγεί την μεγάλη χορωδία πότε στην περιγραφή της μαγικής ατμόσφαιρας της Χιλής,και πότε στην καταιγίδα τού ερχομού των Ελευθερωτών,γεμίζοντας το έργο χωρίς την χρήση των κλασικών συμφωνικών οργάνων. Οι μηχανικοί τού ήχου εχοντας δύσκολο έργο ,να καταγράψουν όλους αυτούς τούς ήχους το κολοσιαίου αυτού μουσικού αρχιτεκτονήματος, στάθηκαν τέλεια στην δουλειά τους,αφού το βινυλιο δονεί τον χώρο , ακόμα και αν παίζεται με μέτρια ηχητικά μηχανήματα.

LOS LIBERTADORES ΕΛΕΓΕΙΑ Υ ΕL HOMBRE RECOJO EN LAS RAMAS.Ξαφνικά ο καλπασμός και η θύελλα του ερχομού των ελευθερωτών κοπάζει , η μουσική θυμίζει ελεγεία και ακούμε με σόλο πιάνο και χορωδία,

Και ο άνθρωπος,μάζεψε απο τούς κλώνους

Τα δεμένα μπουμπουκάκια

Χέρι χέρι τα παράδωσε

Σαν ρόδια η μαγνόλιες

Και κείνα την γή άνοιξαν

Και έφτασαν ψηλά στα αστέρια

No comments: