OUR WORLD

Thursday, January 15, 2009

ΝΕSSUN DORMA FOR VAPSOMALLIADES

Nessun dorma! Nessun dorma! Tu pure, o, Principessa, nella tua fredda stanza, guardi le stelle che tremano d'amore e di speranza. Ma il mio mistero è chiuso in me, il nome mio nessun saprà! No, no, sulla tua bocca lo dirò quando la luce splenderà! Ed il mio bacio scioglierà il silenzio che ti fa mia! (Il nome suo nessun saprà!... e noi dovrem, ahime, morir!) Dilegua, o notte! Tramontate, stelle! Tramontate, stelle! All'alba vincerò! vincerò, vincerò! Nobody shall sleep!... Nobody shall sleep! Even you, o Princess, in your cold room, watch the stars, that tremble with love and with hope. But my secret is hidden within me, my name no one shall know... No!...No!... On your mouth I will tell it when the light shines. And my kiss will dissolve the silence that makes you mine!... (No one will know his name and we must, alas, die.) Vanish, o night! Set, stars! Set, stars! At dawn, I will win! I will win! I will win!

3 comments:

V. said...

Ευχαριστώ πολύ για την αφιέρωση...
Χαίρομαι, επίσης, που άρεσε στην Mirsinie το clip του Russell, καθώς, επίσης, και για το γεγονός ότι της αρέσει ο (υποτιμημένος) Russell γενικώς...

Anonymous said...

ωραία ανάρτηση χρήστο, και ωραίο το blog σας αγαπητέ βαψομάλλη. γνωρίζω την δουλειά του russell, σίγουρα όχι όσο εσύ, αλλά είναι απο τους σκηνοθέτες με ενδιαφέρουσες εμμονές στην θρησκεία και στο σέξ, και στην ζωή μεγάλων συνθετών.Tommy - the Who's, no comments...
έχει προχωρημένη και απελευθερωμένη ματιά. ακριβώς γι αυτό είναι υποτιμημένος. Σοκάρει, και παραξενεύει. Δεν είναι για τους πολλούς. και ίσως είναι καλύτερα να είναι cult,και όχι mainstream.

V. said...

Mirsinie ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια (και, φυσικά, τον Χρήστο για την φιλοξενία). Κι εγώ συμφωνώ για τον Russell. Είναι ένας πραγματικός ιδιοφυής. Είχε συλλάβει (εδώ και πολλές δεκαετίες) τη σημασία θρησκείας και σεξ και την επιρροή τους σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο. Δυστυχώς πια ούτε στην Αγγλία τον τιμούν όπως του αξίζει. Είχα φροντίσει να τον γνωρίσω, πριν 5-6 χρόνια, στην Αγγλία, και μου έλεγε το παράπονό του να μην μπορεί - αυτός, ένας Ken Russell - να βρει έστω μια στοιχειώδη χρηματοδότηση για να γυρίσει μια ταινία, ενώ οι ιδέες στο μυαλό του γεννιούνται με ρυθμούς πολυβόλου. Μέγας λάτρης (και γνώστης) της συμφωνικής μουσικής, ενώ (κάτι που αφορά και τον Χρήστο) έχει σκηνοθετήσει και όπερα... Δυστυχώς, πια, είναι πολύ γέρος και σε άσχημη σωματική κατάσταση (δεν μπορεί να περπατήσει κλπ.)...