Με αφορμή την εύστοχη αναφορά σε αυτό το εξαιρετικά πρωτότυπο και συγκινητικό φίλμ, να καταθέσω, αν μου επιτρέπετε, μια προσωπική άποψη, η οποία δεν γνωρίζω αν βρίσκει σύμφωνους πιο ειδικούς από μένα, όπως π.χ. κριτικούς κινηματογράφου. Την Barbarella δεν την είδα όταν είχε πρωτοβγεί στις κινηματογραφικές αίθουσες (θα ήταν, άλλωστε, αδύνατον, αφού γεννήθηκα έναν χρόνο μετά το έτος παραγωγής της). Την είδα, όμως, αργότερα, αρκετά μικρός θυμάμαι, και με εντυπωσίασε... Ήταν ένα φιλμ ονειρικό και πρωτότυπο - σήμερα το βλέπουμε με μεγάλη νοσταλγία, αφού, εκτός των άλλων, θυμίζει και μια εποχή πολύ ευγενέστερη - νομίζω - από την σημερινή... Εκείνο, όμως, που θα ήθελα κυρίως να επισημάνω είναι ότι, από άποψη αισθητικής, ομοιάζει, κατά τη γνώμη μου, πολύ με ένα άλλο φιλμ, το οποίο, συμπτωματικά, είναι του ίδιου έτους παραγωγής (1968). Πρόκειται για το εκπληκτικό (αλλά μάλλον υποτιμημένο και άγνωστο) "Danger: Diabolik" του εξαιρετικού cult σκηνοθέτη Mario Bava, με την Marisa Mell στον ρόλο της πρωταγωνίστριας. Και αυτή η ταινία, πιστεύω, αποπνέει τον ίδιο φουτουρισμό, την ίδια φαντασία, το ίδιο " χρώμα" με την Barbarella και της αξίζει μια αναγνώριση...
DIABOLIC.Το είχα διαβάσει σε μορφή κόμικ αλλά δεν ήξερα οτι έχει γίνει ταινία.Λατρεύω την ΜΑRISSA MELL,τo κατέβασα αμέσως μόλις είδα το σχόλιό σου.Εκπληξη μεγάλη,για την εποχή του πολύ καλογυρισμένο.Αλλά εκτός απο τον Michell Picolli με περίμενε άλλο shock!TERRY THOMAS Ο ΛΑΤΡΕΜΈΝΟΣ ΜΟΥ.Μουσική ΕΝΝΙΟ ΜΟRRICONE.ΞΑΝΑΛΕΩ : Για την εποχή του πολύ έξυπνο και πρωτοποριακό σκέτη απόλαυση....εχει και λίγο από fantomas και λίγο απο james bond.Σου θυμίζω MODESTY BLAISE ,MONICA VITTI,DIRK BOGART TERENCE STAMP. THANK YOU SEE TOU LATER ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ
Χαίρομαι που σου αρέσει o Diabolik.Νομίζω ότι δεν είναι πολύ γνωστός στην Ελλάδα. Και εγώ τον έχω διαβάσει σε κόμικ - όχι στην ιταλική εκδοχή, αλλά την ελληνική. Είχε βγει, για λίγα τεύχη, σε μια μικρού σχήματος ασπρόμαυρη έκδοση με τιμή δρχ. 30 (τώρα μόλις του ξαναέριχνα μια ματιά...). Το έβγαζε ένας Γκρίτζαλης, για τον οποίον, όπως είχα μάθει τότε, ειδιεκυόταν σε εκδόσεις πορνό! Την ταινία την είχα δει μια φορά τυχαία στην ΕΡΤ2 νομίζω, πολύ παλιά, και με είχε εντυπωσιάσει. Την αναζητούσα χρόνια και, τελικά, την αγόρασα πριν 6 περίπου μήνες, όταν πρωτοκυκλοφόρησε σε DVD. Πράγματι, με στοιχεία Φαντομά (στο πιο σοβαρό, βέβαια, μολονότι οι ταινίες με Λουί ντε Φινές μου αρέσουν, επίσης, πολύ και τις έχω όλες) αλλά και James Bond (χωρίς, όμως, την τυποποίηση και εμπορικότητα των περισσότερων ταινιών του).
Ειδικά Picolli και Dirk Bogard (πρόσφατα κυκλοφόρησε στην Αγγλία βιβλίο με τις επιστολές που έστελνε στους φίλους του) από τους αγαπημένους μου. Αλλά τί να πει κανείς για τον παμμέγιστο Terry-Thomas!!!!... Και δικός μου αγαπημένος! Άλλωστε, σχεδίαζα και ένα κείμενο γι' αυτόν, καθότι - δυστυχώς - βαψομαλλιάς... Ένας συμπαθέστατος, όμως, βαψομαλλιάς (και ένας πραγματικός gentleman) - χωρίς καμιά αμφιβολία...
3 comments:
Με αφορμή την εύστοχη αναφορά σε αυτό το εξαιρετικά πρωτότυπο και συγκινητικό φίλμ, να καταθέσω, αν μου επιτρέπετε, μια προσωπική άποψη, η οποία δεν γνωρίζω αν βρίσκει σύμφωνους πιο ειδικούς από μένα, όπως π.χ. κριτικούς κινηματογράφου. Την Barbarella δεν την είδα όταν είχε πρωτοβγεί στις κινηματογραφικές αίθουσες (θα ήταν, άλλωστε, αδύνατον, αφού γεννήθηκα έναν χρόνο μετά το έτος παραγωγής της). Την είδα, όμως, αργότερα, αρκετά μικρός θυμάμαι, και με εντυπωσίασε... Ήταν ένα φιλμ ονειρικό και πρωτότυπο - σήμερα το βλέπουμε με μεγάλη νοσταλγία, αφού, εκτός των άλλων, θυμίζει και μια εποχή πολύ ευγενέστερη - νομίζω - από την σημερινή... Εκείνο, όμως, που θα ήθελα κυρίως να επισημάνω είναι ότι, από άποψη αισθητικής, ομοιάζει, κατά τη γνώμη μου, πολύ με ένα άλλο φιλμ, το οποίο, συμπτωματικά, είναι του ίδιου έτους παραγωγής (1968). Πρόκειται για το εκπληκτικό (αλλά μάλλον υποτιμημένο και άγνωστο) "Danger: Diabolik" του εξαιρετικού cult σκηνοθέτη Mario Bava, με την Marisa Mell στον ρόλο της πρωταγωνίστριας. Και αυτή η ταινία, πιστεύω, αποπνέει τον ίδιο φουτουρισμό, την ίδια φαντασία, το ίδιο " χρώμα" με την Barbarella και της αξίζει μια αναγνώριση...
Merci
DIABOLIC.Το είχα διαβάσει σε μορφή κόμικ αλλά δεν ήξερα οτι έχει γίνει ταινία.Λατρεύω την ΜΑRISSA MELL,τo κατέβασα αμέσως μόλις είδα το σχόλιό σου.Εκπληξη μεγάλη,για την εποχή του πολύ καλογυρισμένο.Αλλά εκτός απο τον Michell Picolli με περίμενε άλλο shock!TERRY THOMAS Ο ΛΑΤΡΕΜΈΝΟΣ ΜΟΥ.Μουσική ΕΝΝΙΟ ΜΟRRICONE.ΞΑΝΑΛΕΩ : Για την εποχή του πολύ έξυπνο και πρωτοποριακό σκέτη απόλαυση....εχει και λίγο από fantomas και λίγο απο james bond.Σου θυμίζω MODESTY BLAISE ,MONICA VITTI,DIRK BOGART TERENCE STAMP.
THANK YOU
SEE TOU LATER
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ
Χρήστο καλησπέρα.
Χαίρομαι που σου αρέσει o Diabolik.Νομίζω ότι δεν είναι πολύ γνωστός στην Ελλάδα. Και εγώ τον έχω διαβάσει σε κόμικ - όχι στην ιταλική εκδοχή, αλλά την ελληνική. Είχε βγει, για λίγα τεύχη, σε μια μικρού σχήματος ασπρόμαυρη έκδοση με τιμή δρχ. 30 (τώρα μόλις του ξαναέριχνα μια ματιά...). Το έβγαζε ένας Γκρίτζαλης, για τον οποίον, όπως είχα μάθει τότε, ειδιεκυόταν σε εκδόσεις πορνό! Την ταινία την είχα δει μια φορά τυχαία στην ΕΡΤ2 νομίζω, πολύ παλιά, και με είχε εντυπωσιάσει. Την αναζητούσα χρόνια και, τελικά, την αγόρασα πριν 6 περίπου μήνες, όταν πρωτοκυκλοφόρησε σε DVD. Πράγματι, με στοιχεία Φαντομά (στο πιο σοβαρό, βέβαια, μολονότι οι ταινίες με Λουί ντε Φινές μου αρέσουν, επίσης, πολύ και τις έχω όλες) αλλά και James Bond (χωρίς, όμως, την τυποποίηση και εμπορικότητα των περισσότερων ταινιών του).
Ειδικά Picolli και Dirk Bogard (πρόσφατα κυκλοφόρησε στην Αγγλία βιβλίο με τις επιστολές που έστελνε στους φίλους του) από τους αγαπημένους μου. Αλλά τί να πει κανείς για τον παμμέγιστο Terry-Thomas!!!!... Και δικός μου αγαπημένος! Άλλωστε, σχεδίαζα και ένα κείμενο γι' αυτόν, καθότι - δυστυχώς - βαψομαλλιάς... Ένας συμπαθέστατος, όμως, βαψομαλλιάς (και ένας πραγματικός gentleman) - χωρίς καμιά αμφιβολία...
Καλό βράδυ
Post a Comment